6 November 2004

Zaterdag 6-11-2004

Cessnock - Bonny Hills 276 km

Midden in de nacht wakker gebeld door een of andere muts uit Nederland. Om te vragen of dit het nummer van de krantenwijk was. Neeeeeee !!!!!!!!!

Vanmorgen wakker geworden van het gekwekker van de vele vogels, (je begint eraan te wennen) en vanuit het raampje naar de opkomende zon gekeken. Zoals het er nu uitziet wordt het een mooie zonnige dag. Het ontbijt bestaat vandaag uit toast want dit is de eerste keer dat we een powered site hebben (gisteren dus niet). En het toeval wil dat bij de inventaris een electronic toaster zit. Het is rustig op de camping. Of het nu komt omdat dit een " mindere" streek is, met al deze wijnboeren of omdat we nog vroeg in het seizoen zitten weet ik niet maar daar komen we vast nog wel achter.

We besluiten vandaag maar de Pacific Highway te nemen i.p.v. de toeristische route want daar gaat toch veel tijd in zitten en is bovendien zeer vermoeiend voor de bestuurder. Bij Maitland draaien we de Pacific Highway op, richting Port Macquarie, onze eigenlijke doel voor vandaag. Zodra we op de Highway rijden, wordt er al aangegeven dat er een ongeluk is gebeurd bij Bulahdelah en dat de weg is afgesloten. Wat moet je nu doen. Terug en een toeristische route of de weg rechtaf nemen en via Tea Garden en Hawkes Nest rijden. En dan voorbij Bulahdelah de Pacific weer op. We twijfelen heel lang. Maar we doen het laatste maar.

In Tea Garden stoppen we bij een touristcenter. Een aardig man (ze zijn allemaal behulpzaam) geeft ons informatie en brochures met kleine landkaartjes van Sydney tot Brisbane. Erg handig deze kaartjes. Zijn behoorlijk gedetailleerd. Beter dan die in de camper liggen. Hij tipt ons Dark Point. Daar zou je een prachtig uitzicht hebben over de eilanden Broughton en Little Broughton. De ingang rijden we gewoon voorbij. Stond niet aangegeven. Dit merken we als we bij Sandy Point zijn. Te laat. Erwin wil niet terug. De weg ligt tussen de kust met strook bruine bomen en links gewoon groene bomen. Waarschijnlijk hebben ze hier bosbranden gehad. 22km lang rijden we tussen middelhoge bomen met links het Bombah Broadwater. Aan dit meer heb je diverse natuurcampings met boothellingen en visgelegenheden. Ten noorden van het meer steken we over met de Ferry (Aud. 4). Ik denk dat de kapitein het nog nooit zo druk heeft gehad dan als vandaag i.v.m. afsluiting van de Pacific. Wij komen ook tot de ontdekking dat de weg aan de overkant tot bijna aan de Highway unsealed is (onverhard).

Heeft de touristguy ons niet verteld. Bijna 15 km hobbelende weg. Afwisselend verhard dus teer, rotsig, gravety en grind. Ik denk dat Kea dit niet leuk vindt maar voor ons geen weg terug.

Bij Bulahdelah komen we de highway weer op. De agent had Forster en Seal Rocks ook getipt. Maar dit kost ons te veel tijd. We rijden gewoon verder. Maar de Myall Lakes gebied is schitterend. Op de kaart staan diverse wandelroutes aangegeven. Jammer dat we te weinig tijd hebben. Erwin begint al moe te worden. Het is nu 15.00 uur tijd om een plekje te zoeken voor de nacht. Bonny Hills lijk wel wat. Lekker aan zee. Lonely Planet beschrijft het als 1 van de beste stranden/uitzichten van de westkust.
Up we go.
We kiezen voor Rainbow Beach Holiday Village. Want hij heeft een zwembad. Hij is wel erg klein maar wel lekker verfrissend. Waren we echt aan toe.